Op het moment dat je geboren wordt, begin je met jezelf aanpassen. Je zal wel moeten, want het is de enige manier om te overleven. Als je heel klein bent, kun je namelijk nog niets. Dan groei je groter en je kunt alweer wat meer. Hoewel je onmiskenbaar steeds meer dingen zelf kunt, blijf je even onmiskenbaar afhankelijk van je omgeving. Die omgeving bestaat in de meeste gevallen in eerste instantie uit een vader en een moeder. Je doet letterlijk ALLES om ervoor te zorgen dat zij je OK vinden. Noem het jouw eigen queeste voor een aai over je bol.

 

Dit is het beginpunt van je persoonlijke ontwikkeling. Bewust, maar als je heel klein bent vooral onbewust, ontwikkel je overtuigingen en gedrag die je helpen om ‘in the picture’ te komen. Hiermee ontwikkel je je talent. Zo ben je bijvoorbeeld heel goed geworden in rustig observeren en niet te veel tot last zijn. Of misschien wel het tegenovergestelde: je hebt ‘geleerd’ jezelf luid en duidelijk te manifesteren en daarmee gedaan te krijgen wat je nodig hebt. Of nog een andere: om voor vol aangezien te worden was het nodig om keihard te werken en heel veel op je schouders te nemen.

 

Het werkt voor iedereen anders, iedereen ontwikkelt zo zijn eigen talent. Dat talent is handig, want het brengt je ver. Je kunt er mee van betekenis zijn in je privé-leven en ook in je werk. Misschien heb je er een goede baan, een mooie carrière of zelfs een enorme rijkdom aan te danken. Je talent hangt als een glanzende medaille om je nek.

 

Tot zover is er geen vuiltje aan de lucht. Tot je erachter komt dat je talent je ook in de weg kan zitten. Dat je bijvoorbeeld niet krijgt wat je zou willen omdat je altijd zo bescheiden en vriendelijk bent. Of dat mensen je mijden omdat je altijd zo dominant bent. Of dat je in een burn-out terecht komt omdat je zoveel hooi op je vork neemt en nooit eens nee zegt.

 

Dan kijk je in de spiegel en lacht je talent je keihard uit. Je wordt geconfronteerd met de achterkant van je eigen, glimmende, medaille. Wat dan te doen? Je wilt graag ander gedrag vertonen, maar je weet niet hoe. Want je hebt dat niet geleerd. Je bent gevangen in je eigen patronen, die je je eigen gemaakt hebt in je aanpassing (zie boven).

 

Is er dan geen uitweg uit deze doodlopende straat? Jawel, en die is te vinden in de schaduw. De schaduw vind je aan de achterkant van de medaille. Het is die kant van jezelf die je niet zo goed kent, de kant die je niet zo leuk vindt misschien. Vaak is het het tegenovergestelde van je talent. Een kant die je in je aanpassing hebt laten liggen.